CZAS PRZYPOMNIENIA I ZMIANY ŚWIADOMOŚCI *

Miałam doświadczenia łączenia się ze świadomością bogiń i bogów. Na przykład "Ikona pełni ważną rolę w kulcie kościołów wschodnich, jest ona przedstawieniem świętego, jego uosobieniem i reprezentacją. Zapewniała łączność ze świętym, pośredniczyła w modlitwie. Uważa się, że jest on/ona obecny/a w danym miejscu właśnie dzięki ikonie." I poprzez takie artefakty także mamy dostęp do tej świadomości. Ale najwspanialszym narzędziem jest nasza wyobraźnia... I Ty wiesz o tym doskonale.

Dla mnie wszystko jest doskonałe w tym sensie, że każdy z nas doświadcza tego, czego chce i potrzebuje, co projektuje za pomocą własnych myśli... A to, że często nieświadomie? No cóż, to indywidualny wybór.  

Kiedyś zarzucono mi kłamstwo, bo napisałam, że tańczyłam na wysokości 4600m n.p.m. Ta osoba zrobiła tak, ponieważ jej doświadczenie i jej wiedza, a zatem także jej przekonania (i wiara) sprawiły, że nie uwierzyła, iż takie działanie mogło być prawdziwe, (że tańczyłam na tej wysokości). Być może ta osoba musiałaby tego doświadczyć sama, żeby uwierzyć.  Albo użyć swojej wyobraźni i przyjąć taki fakt za możliwy.

Gdyby nie istniało potencjalne połączenie świadomości ludzkiej z boską, nigdy nie pojawiłby się na Ziemi Jezus Chrystus ani Budda. Oni w formie ludzkiej mieli świadomość ludzką i boską (co najmniej ;-)) połączone ze sobą w formie ludzkiej.

Podobnie z różnymi świętymi. Objawienia wszelkiego rodzaju nie mogłyby mieć miejsca bez potencjalnego połączenia świadomości. Podobnie z channeligowcami. Nawet Dalajlama ma swoich Oracle - wyrocznie czyli osoby kontraktujące się z jakimiś bytami lub użyczające swoich ciał jakimś bytom, które... nie mają fizycznych ciał.

Doświadczenia mistyczne są stanami, w których następuje zmiana stanu świadomości przez poszerzenie świadomości ludzkiej o anielską lub boską (co najmniej). Nie oceniam "jakości" indywidualnej świadomości każdego człowieka, ponieważ szanuję każdą, ale widzę, jak bardzo one się między sobą różnią. Moja świadomość jako poczucie swego istnienia i działania jest różna od Twojej i każdego innego człowieka. Zauważam również, że moja świadomość przez ostatnie kilka lat uległa - powiedziałabym nawet - ogromnej zmianie.

Jest całkiem możliwe, że "doświadczenia mistyczne" jako fenomen jednostkowy może być dużo bardziej powszechnym zjawiskiem niż to nam się wydaje. Gdyby tak było, to według mnie znaczyłoby, że świadomość ludzka - świadomość gatunku ludzkiego także mogłaby ewoluować. 

O doświadczeniach połączenia z boską świadomością.

Byłam w 2008 roku w Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku (Zielonym Jabłkiem zwanym) i patrzyłam w szklane oczy martwych, wypchanych zwierząt. Jakież one piękne. Tak, wiem, co mówię. Kiedyś tak bym nie pomyślała, a tym bardziej nie powiedziała. Patrzyłam na nie i czułam coś dziwnego. Coś, czego zrazu nie mogłam zrozumieć. A potem nagle mnie olśniło: poprzez te pozbawione życia, martwe ciała zwierząt miałam kontakt z ich duszą. I pomyślałam, że na podobnej zasadzie zarówno poprzez symbole jak i fizyczne ciała (a może bardziej poprzez symbole niż fizyczne ciała?) możemy kontaktować się z duszą - istotą - samą w sobie... Samej mi się wierzyć nie chciało. Ale to poczułam. I uświadomiłam sobie.

I jeszcze dokładnie to samo czułam wędrując po Metropolitan Museum patrząc na figurki i wizerunki Matki Boskiej, na posągi egipskiej bogini Izydy, na boginię Hator pod postacią krowy, która jest utożsamiana z boginią niebios, na Horusa pod postacią sokoła o jednym oku księżycowym, a drugim słonecznym...Patrzyłam i czułam jedność z istotą - duszą groźnego Posejdona i Erosa (okrutne bóstwo), potem Tanatosa i Eris - uskrzydlonej bogini niezgody, chaosu i nieporządku, zamętu... To samo czułam stojąc przed wizerunkiem Eos o wielkich skrzydłach, boginki zorzy polarnej odzianej w szatę koloru szafranowego, która codziennie przez wieki otwierała „wrota dnia”... To samo czułam patrząc na posągi Wisznu i Lakszmi, Kryszny i Parwati, Ganeszy o głowie słonia i Huitzilopochtli, który wcale nie wygląda tak groźnie, jak mi się to kiedyś zdawało... To było olśniewające odczucie.

Było trudno mi uwierzyć w to, czego wówczas doświadczałam. Czułam, jakbym miała kontakt z ideą – istotą – duszo-duchem bogiń i bogów, których większość niby "odeszła", ale pozostała... w naszej ludzkiej, zbiorowej podświadomości. Te boginie i bogowie nie byli wcale groźni, nie wzbudzali we mnie ani strachu, ani przerażenia, budzili mój podziw jako artefakty twórczej siły i wzbudzali we mnie uczucie miłości… Poprzez różne cechy przypisane różnym boginiom i Matkom Boskim docierała do mnie idea czystej miłości. Zaczęłam rozumieć moc Miłości Wielkiej Macierzy, która dała całkowitą wolność swojemu synowi i całemu swojemu potomstwu… Przeczytałam gdzieś niedawno słowa, które przytaczam z pamięci:

Wszechświat nie został stworzony przez bogów — istnieje wiecznie.

W wieczności zawarte jest wszystko do pomyślenia, do wyobrażenia, do przejawienia... I stało się zrozumiałe, jak ważne jest, jakimi przedmiotami się otaczam - tu i teraz – w mojej przestrzeni. Każdy przedmiot jest artefaktem poprzez który mam kontakt z jego ideą. W sposób świadomy lub nie. Choć dla Absolutu nie ma znaczenia, jakich "narzędzi" używamy. :-}

Po powrocie wyrzuciłam sporo przedmiotów z domu, oczyściłam swoją przestrzeń. Niech tu będzie Matka Boska z dzieciątkiem – miłość matczyna w najczystszej formie do istoty jeszcze nieuformowanej, a tutaj Lakszmi – bogini światła, piękna, bogactwa i obfitości, szczęścia, czystości intencji i niewinności. A tu miejsce dla Izydy z chłopcem na kolanach, który wygląda jak miniaturka mężczyzny. A tu przysiadły na drzwiach szafy naklejone narysowane motyle. 

Tam postawiłam kryształy, obok srebrnego jelonka, którego pomalowałam w piękne kolorowe wzorki, a na komputerze ustawiłam puchar z piórami… 

A nade mną, na żyrandolu dyndają sobie anioły i pióra... Gdy czuję, że przychodzi czas na zmianę, zmieniam... i część przedmiotów wędruję w świat albo do ognia... 

-------------------------------------------------------------------------------------------------