Bywamy oddzieleni od siebie
strukturami swoich umysłów
"siedząc" w swoich umysłach
jak w osobnych pokoikach,
każdy w swoim.
I wyobrażamy sobie, że jesteśmy
w jakiejś rzeczywistości,
w której są inni ludzie.
I postrzegamy ich takimi,
jakich sobie wyobrażamy.
A oni są wyłącznie projekcją...
bo i tak "siedzą" w swoich pokoikach,
w swoich umysłach,
każdy w swoim,
ze swoimi wyobrażeniami
na temat rzeczywistości,
a nawet ze swoją wersją
mnie, ciebie i siebie.
Kłaniam się tej cząstce
Ciebie w Sobie-Tobie.
Te indywidualne struktury umysłu
są jak kolory tęczy postrzegane
jako oddzielone od siebie.
A każda i każdy z nas może
połączyć je w SOBIE.
Wtedy nasz umysł staje się
wolny i przejrzysty.
I... "wracamy do Domu"
odzyskując naszą prymarną naturę
istnienia w Prawdzie i radości Życia.
Kłaniam się tej cząstce
Ciebie w Sobie-Tobie.
I w błogości sławię NAS
jako Jedną, Nieskończoną
ISTOTĘ-JESTEM MIŁOŚCIĄ.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz