......JESTEM na poziomie świadomości
Wszystkim, Co Istnieje,
co kiedykolwiek istniało
i będzie istnieć...
ISTNIEJĘ - to jest jedyne oczywiste doświadczenie.
Być JESTEM - to wszystko,
co można zrobić bez żadnego wysiłku.
Jestem tym lub tamtym - to iluzja (ma-ja), nierzeczywistość, sen... :-)
Więc JESTEM także tym snem... czyli JA.
To jest całość - JA JESTEM.
Sen staje się świadomy,
zmienia się stan i następuje realizacja, urzeczywistnienie nierzeczywistego... - Ti-ka-li Siunjata
Ten świat to jest… „wybitnie inteligentna” GRA. W tej grze – nie ma ani wygranych ani przegranych – jak się wielu WYDAJE. I dlatego w niej tkwią. Z tej gry można WYJŚĆ … rozpoznając jej zasady i uwalniając się od nich. Uwalniając się od... ILUZJI... Ale zrozumienie tego przychodzi do nas tylko wtedy, gdy stajemy się na to gotowi. Inaczej, będziesz czytać to, co napisane o tej grze i nic nie zrozumiesz. Słowa niby będziesz rozumieć, ale treści nie odczytasz. Będziesz po prostu treść filtrować swoimi różnymi lękami, „strachami”, emocjami, projekcjami, podejrzeniami, różnymi ocenami. wynikającymi z Twojego przywiązania do takich, a nie innych przekonań… Dopóki nie uwolnimy się od nich. To jedna z zasad tego „matrixa”, tej GRY. Natchniona przez Margo0307 wstawiam:
W tym roku wiele z nas "przejdzie na inny poziom GRY". Całkiem inny. Powodzenia w tej PODRÓŻY życzę WSZYSTKIM.
... moja praprababcia sapientia - mądrość...
a babcia sofia - mądrość...
hm...
a mama - wdzięk i łaska...
błogosławię Was i dziękuję Wam moje Przodkinie
- wasza potomkini - "perła napawająca radością", "polny kwiatek" i "ukochana przez Boga". ;-)
"Są
trzy prawdy: świento prowda, tys prowda i gówno prowda." - Józef Tischner.
Z pozdrowieniami (specjalnymi dla Marka, który przypomniał mi o tych "trzech prawdach")...
Wolność zaczęłam w pewnym momencie postrzegać jako bycie poza wszelkimi
punktami widzenia, myślami, pomysłami, ideami, koncepcjami, doświadczeniami...
a i tak przekonałam się, że to była pewna idea, której musiałam doświadczyć
poprzez... "wejście w pustkę". To było zaskakująco piękne doświadczenie, a ponieważ dojrzewałam do niego, to stało się... łatwe.
I teraz wiem, że wszystko, co kiedykolwiek pomyślę, zrobię, doświadczę, będzie
właśnie tą myślą, tym działaniem, tym doświadczeniem. Nie ma ucieczki od
doświadczenia, nie ma stanu poza stanem. Jest życie, istnienie i zawsze jest jakiś stan, w którym się znajduję, w którym JESTEM jako jakieś, (czasem nawet może i bliżej nieokreślone) JA. Dynamika zmian stanów raz może być
mniejsza, raz większa, nie ma to znaczenia. Jak już zaczynamy zauważać życie takie, jakie jest, staje się
ono łatwe i przejrzyste. Nawet, gdy doświadczamy tzw. trudnych sytuacji.
Bywa, że wiele, bardzo wiele przychodzi do nas z powrotem z tego, co
"na-wysyłaliśmy się" do innych kiedyś. Dokładnie dwa lata temu, potem rok
temu, a także teraz (przez ostatnie trzy lata zawsze przed i w okresie świątecznym mniej więcej, choć wcześniej bywało różnie) mam procesy "przyjmowania z powrotem tego, co kiedyś wysłałam"... Za każdym razem trochę inaczej, coraz bardziej świadomie,
z coraz większym zrozumieniem i miłością... W ubiegłym roku bardzo trudny był to proces. Ale i piękny. Opisałam go tutaj:
W tym roku już nie tak bardzo trudny był. Chociaż zaczęłam źle
się czuć przed wigilią i do wczoraj miałam z jednej strony ciężki energetycznie
proces, ale piękny jeśli chodzi o rozwój świadomości i zrozumienia... I nie tak
bolesny, jak w ubiegłym roku. Mimo niefajnego samopoczucia (zapalenie pęcherza,
coś z nerkami i oskrzelami - jakiś wirus), w sercu cały czas odczuwałam radość
istnienia. Takie subtelne odczucie, trudne do opisania. W śnieniu natomiast wszystko jest takie przejrzyste, takie zrozumiałe, oczywiste. Jestem tego świadoma, gdy śnię. Zaczynam
postrzegać jakbym miała całkiem inny mózg - inaczej pracujący. I umysł czysty i
przejrzysty... A czasem stan pustki i ufności bez granic. Och, dzieje się, pięknie się dzieje. trudno to opisać. A może i nie trzeba.
Co roku mniej więcej w tym samym czasie od trzech lat, ale
za każdym razem inaczej... To trzeci rok. Czuję, że w przyszłym roku w tym
samym czasie będzie już bardzo... inaczej.
To "przyjmowanie z powrotem" to tak naprawdę
poznawanie siebie w wewnętrznej przestrzeni naszej
samo-świadomości. Powoli przypominamy sobie w ten sposób, kim jesteśmy. I zaczynamy coraz więcej rozumieć... To ma związek z
tym, co napisała do mnie Margo0307:
"Ja wiem jedno - że prawie wszyscy z nas byli obecni we
wszystkich cywilizacjach, które odcisnęły swój ślad na Ziemi i teraz znowu
powróciliśmy, by zrealizować różne indywidualne i zbiorowe cele..., aby połączyć
- być może - jakieś wzorce duchowego rozwoju w naszej ludzkiej świadomości... Z
tego też powodu zostaliśmy zapewne obdarowani różnymi, specyficznymi sposobami
zachowania, różnymi darami wspomagającymi nas w naszych obranych celach i
zadaniach..."
Tak. I niektórzy z nas będą obejmować coraz więcej i więcej
w sobie, w swojej wewnętrznej Przestrzeni Miłości - że tak to nazwę - będą obejmować swoją samoświadomością... i przenikać... i łączyć w sobie... i harmonizować... różne cząstki siebie z
różnych "królestw, światów, równoległych rzeczywistości, epok" itd, itp... różne cząstki Siebie, coraz
więcej i więcej cząstek coraz większej Całości, Jedni.
Jeśli myśli, koncepcje, które uznajemy za prawdę limitują,
separują, segregują i dzielą, jest to bardzo ograniczona prawda w sensie wiedza (choć w swej
strukturze może być nawet bardzo efektowna i skomplikowana lub uwodząca swoją prostotą). Prawdą wtedy jest to, co
jednostka uznaje za prawdę. Kiedy jednak ludzie uznają za prawdę jakieś idee, myśli czy koncepcje, które ludzi skłócają ze sobą i ustawiają ich przeciwko sobie, potęga Księcia Kłamstwa wzrasta, bo ci, co wybierają takie właśnie idee, przekonania i myśli,
są jego sługami. Grają w jego gry (są przez niego grani) i są gotowi złożyć na ołtarzu tych
"własnych idei - prawd", innych ludzi. A czasem nawet siebie. Bywa, że nieświadomie... ulegając np. procesowi autodestrukcji. (Uwaga na marginesie: Książę Kłamstwa jest tak samo doskonały jak każda inna idea czy koncepcja.)
Każdy rozwija wiedzę tylko do takiego stopnia, do jakiego
pragnie i pozwala sobie rozwinąć. Podobnie ze świadomością. W tym świecie w
zdecydowanej większości wiedza była/jest oparta przede wszystkim na strachu
(np. przed jakimiś siłami ciemności) i zrozumieniu opartym na polaryzacji.
Była/jest oparta na sądach, etykietowaniu i segregacji ludzi. To się zmienia. To może się zmienić...
Każda istota w swoim marzeniu - śnieniu tworzy różne prawdy, które w
zgodzie z jej własnymi doświadczeniami, pragnieniami, przekonaniami (i w celu
spełnienia własnego indywidualnego ja) są jej potrzebne na drodze ewolucji... w
mądrość. Aby to osiągnąć, każda istota będzie szukała takich źródeł prawdy,
które potwierdzają to, w co ona chce wierzyć. Jest zatem tyle prawd, ile
istnieje istot, które posiadają wolną wolę i potrzebę, aby tworzyć prawdę
inaczej niż inni. A którąkolwiek ideę, koncepcję, nawet myśl uznasz za
prawdziwą i ją zaakceptujesz, ona przekształci się w doświadczalną
rzeczywistość w Twoim życiu. A zawsze jakaś część owej idei, koncepcji, obrazu, a
nawet myśli... jest ukryta w innych "wymiarach" i czeka... gotowa do
rozpoznawania jej poprzez... nasze indywidualne doświadczenia. I może nas mocno
zaskoczyć i zadziwić wielce, kiedy ją wreszcie odkryjemy...
Opinie różnych osób na dany temat różnią się od siebie
czasami w dużym stopniu, ponieważ zostały sformułowane w oparciu o indywidualne
doświadczenia, porozumienia i nieporozumienia zgromadzone w duszy i to nie
tylko w czasie tego życia, ale także wszystkich poprzednich. Zatem jedna osoba
może być przekonana, że coś jest prawdą, a inna nie dostrzega tych przekonań
jako prawdy. Te obie osoby nie będą w stanie zrozumieć siebie wzajemnie, ponieważ nigdy nie
były sobą wzajemnie i nie dysponują zestawem takich samych doświadczeń, ani nie
mają takiej empatii, by "zrozumieć" tę drugą osobę np. przez zobaczenie jej
jako SIEBIE - swoje "lustrzane odbicie". Tylko Ci, którzy są w stanie zobaczyć siebie w drugiej osobie,
uwalniają siebie i transformują, poprzez doświadczenie absorbują wnioski ze swoich "lekcji" w
ziemskiej "szkole życia".
Tylko Ty wiesz, a właściwie może zgrabniej byłoby napisać, że tylko Twoja dusza wie, co
jest dla Ciebie najlepsze i najprawdziwsze. I tylko ja wiem, a właściwie moja dusza wie, co jest dla mnie najlepsze. Natomiast, jeśli zechcemy dojrzeć jako istota ludzka w tym świecie, to potrzebujemy postarać się znaleźć
taką prawdę, która nie będzie nam "kazała" oceniać, etykietować i segregować ludzi
albo próbować ich straszyć, szantażować, oczekiwać od nich, że będą nam
posłuszni itp. Ale... ponieważ mamy wolną wolę, to i tak robimy, jak, a przede wszystkim to, co niby chcemy i możemy... z powodu przywiązania do pewnych myśli, idei, koncepcji - ogólnie różnego rodzaju przekonań, które uznajemy za prawdę. To możemy nazwać iluzjami prawdy. Każdy ma swoją i niektóre z nich są sprzeczne ze sobą. Każdy dokonuje swoich wyborów...
Wspaniały stan jest wtedy, gdy można czuć coraz większą wolność od wyborów innych, prawda? Niektóre doświadczenia są już nam niepotrzebne. Czasem wystarczy, że patrzymy na innych (słuchamy, czytamy) i mamy pełne zrozumienie dla tego typu sposobów myślenia, postrzegania, działań i emocji. A to stąd, że już takie "lekcje" mamy "odrobione" i wnioski wyciągnięte, i wzorce rozpoznane i uświadomione (gdzieś, kiedyś... bo skądś to znamy). Ale czegokolwiek zapragniemy w naszych myślach i tak otrzymamy to zawsze prędzej czy później, abyśmy mogli tego doświadczyć. I... "zrozumieć" siebie... i swoją nieograniczoność...
Jedynie poszerzona świadomość jest istotnie wolna od
ograniczeń wynikających z ocen, sądów, wyroków i przekonań. Kiedy rozwijamy się w swojej prawdzie do takiego stopnia, który pozwoli objąć to
nieograniczone "zrozumienie", wtedy jesteśmy w stanie doświadczyć i
zrozumieć miłość, radość i kontinuum, którym w swej Istocie i boskości naprawdę
JESTEŚMY jako indywidualne JA, które łączy w sobie poprzez samo-świadomość WSZYSTKO, CO ISTNIEJE w JEDNO-ISTNOŚĆ. Tak, podoba mi się teraz to nowe dla mnie słowo: JEDNO-ISTNOŚĆ ;-).
I polecam do obejrzenia... o śnieniu... i możliwościach, jakie nam daje świadome śnienie... o tym własnie dzieli się swoją wiedzą niejaki Bashar:
I "moja"- " tys pikna" prawda: warto przede wszystkim ufać sobie, swojemu sercu, swojej intuicji, potrzebom swojej duszy jako wielowymiarowej części siebie… aby móc obserwować wyczyny swojego ducha... a tak mi się dziwnie napisało...