piątek, 4 maja 2012

O BOGINI KALI


"Według Tantry Kali jest Mahadevi czyli esencją, Boskością Samą W Sobie i wszyscy trzej najważniejsi bogowie: Brahma, Wisznu i Śiwa cały czas powstają z niej ‘tak jak bąbelki w morzu’, kończąc życie i się odradzając, nie naruszając jednak w niczym jej jako źródła. W jednym z tekstów Śiwa wychwala ją jako Początek wszystkiego, Stworzycielkę, Opiekunkę i Niszczycielkę. Jest przypomnieniem nierozerwalności życia i śmierci oraz akceptacji istniejącego porządku i oswajania się ze śmiercią. 

W ikonografii Kali symbolizuje ŚWIADOMOŚĆ wolną od mai-iluzji wyzbytą z wszelkiego fałszu pomniejszych "ja". Kali pod koniec cyklu "pożera czas", a następnie oczyszcza dusze w swoim czarnym bezkresie, daję im chwilę odetchnienia, aby mogły wyruszyć w dalszą wędrówkę. Sziwa UMYSŁ leżący u jej stóp przyjmuje w pokorze zmiany, które zaprowadza Kali przywracając porządek w chaotycznych końcach cykli. 

Czerń i biel ciał symbolizują ciemność i światło rozdzielone od siebie…

"Kim jest Kali? Czarną postacią czy czystym nieustannym tworzeniem? Czy Kali może być dobrą matką, przecież występuje w "czarnej kreacji"? 

Kali pojawia się jako czarna, kiedy oglądamy ją z dużej odległości, a kiedy do nas podchodzi, zmienia barwę i staje się naszą skarbnicą wiedzy i mądrości. 


Kali zmienia barwy jak niebo, jak woda, z daleka widzimy je w kolorze niebieskim, a kiedy podchodzimy i patrzymy z bliska na niebo, bierzemy wodę do ręki, stają się bezbarwne."  KRYSZTAŁOWE jak Kryształowa Świadomość Kali. W historii (można to sprawdzić w internecie) pojawiają się różne wizerunki Kali. Mnie zastanowiło, dlaczego Kali jest przedstawiana często także jako niebieskoskóra? 


Kolor niebieski symbolizuje nieskończoną ekspansję i głębie nieba, oceanu... Niewinność, wierność


Czarna (lub niebieska) skóra Kali reprezentuje łono niezamanifestowanego potencjału twórczego, łono, z którego powstaje całe stworzenie i do którego wszystkie stworzenia w końcu powracają. Kali często jest przedstawiana jako stojąca na lub opierająca nogę na Śiwie, który leży pod nią.  Śiwa zazwyczaj ma białą, jasną skórę (w przeciwieństwie do czarnej lub czasami ciemno-niebieskiej skóry Kali). Sziva ma błogi, niewinny wygląd i w tym metafizycznym "artefakcie" reprezentuje ufność i czystość bezkształtnej świadomości "sat-chit-ananda" (byt-świadomość-błogość); błogość oddania i całkowitej ufności wobec Kali, podczas gdy Kali reprezentuje wiecznie wspierające podłoże, podstawę, przestrzeń, macierz czy macicę czystej, wiecznej świadomości.


Maha Kali pochodzi od sanskryckiego słowa Kal - korzenie albo Źródło, Matka stworzenia. I słowo to oznacza także ta, która pochłania czas. Jej skóra jest ciemnoniebieska, prawie czarna, ponieważ reprezentuje łono istnienia.

W buddyzmie tybetańskim jej odpowiednikiem jest mężczyzna Kala, ale istnieje także żeńska forma Mahakala. Matka Kali jest jedną z najbardziej niezrozumianych bogiń hinduskich. Encyklopedia Britannica podaje rażąco błędne rozumienie istoty Kali, co reprezentuje następujący cytat: "Główna hinduska bogini, której ikonografia, kult i mitologia powszechnie kojarzą ją ze śmiercią, seksualnością, przemocą, i paradoksalnie w niektórych jej późniejszych przedstawieniach uległa historycznej przemianie i dodano jej aspekt miłości macierzyńskiej."


Jest to tylko częściowo słuszne przedstawienie Kali, ponieważ Kali, owszem, przynosi śmierć, ale chodzi tu przede wszystkim o "śmierć" ego - urojonego egocentrycznego postrzegania rzeczywistości spowodowanego oddzieleniem UMYSŁU od świadomości Jedni. 

Każda istota ludzka jest podwójna, zawiera się w niej aspekt żeński i męski - tak zwana Anima i Animus. Umysł (jako część męska każdej ludzkiej istoty), odłączony od Źródła, od żeńskiej części, zapomina o Całości, ogranicza Świadomość; czasem wypiera tę żeńską część siebie (Serce, Sofię, Świadomość Połączenia z Całością) i skupia się wyłącznie na sobie - ego związanym z kultem wyłącznie męskiej części człowieka - umysłu - Logosa. 

Nigdzie w hinduskiej historii Kali nie jest postrzegana jako zabijająca wszystko, ale prawie wyłącznie męskie demony. Te mogą oczywiście również owładnąć kobietami. Kobiety także miewają mocno rozwinięte ego utrzymujące je w dysharmonii z uczuciami płynącymi z serca.  

"Przeznaczeniem wszystkich dusz jest moksza, wyzwolenie z powtarzających się narodzin w tym świecie. Następnie dusza wędruje przez Antaralokę i Śiwalokę, aż ostatecznie spotyka się z Śiwą, jak rzeka, która wpływa do morza." Om Namaśiwaja... Spośród wszystkich form Devi, Kali jest najbardziej współczująca, ponieważ ona zapewnia mokszę czyli wyzwolenie się jej dzieci z iluzji oddzielenia. Ona jest odpowiednikiem Shivy niszczyciela. Oboje są niszczycielami iluzji ego. 


Gdy Matka Kali widzi nadmiernie rozwijające się ego, wówczas powraca..., ponieważ widzi ego jako przyczynę upadku ostatecznego istoty ludzkiej. Dostrzega samotność, oddzielenie, nieszczęście i cierpienie istoty, odczuwa jej ból. Widzi ona w ego przyczynę cierpienia, ponieważ każda osoba, która jest podłączona do ego odciętego od pamięci i tak zwanej "wyższej jaźni" czy świadomości Jedni, zapomina o Matce Kali i zapomina o tym, kim jest. Dla takiej osoby Matka Kali jawi się w przerażającej formie. Ale dzieje się tak z powodu niezrozumienia i zapomnienia jej prawdziwej natury, istoty. Każda dusza, która angażuje się w praktyki duchowe, aby usunąć iluzję ego, postrzega Kali jako mądrą, wspaniałą,, czułą, i przepełnioną niepojętą, wszechogarniającą miłością do swoich dzieci  Matkę - Ma Kali.

Wizerunki Ma Kali wydają się przerażające tylko dla tych, którzy żyją w zapomnieniu przywiązani do ciała i ego. Kali nosi girlandę z czaszek i spódnicę z uciętymi ramionami (lub czasem nogami). Symbolizują one triumf duszy nad zbytnim przywiązaniem do ciała.  Z powodu takiego przywiązania, ciało może stać się więzieniem zapomnienia dla duszy, Skoro ego wynika z identyfikacji z ciałem, te odcięte części ciała symbolizują uwolnienie istot ludzkich od ego. 


W rzeczywistości jesteśmy istotami duchowymi ujętymi w formę ludzką manifestującą się w ciałach. Dlatego wyzwolenie może postępować tylko wówczas, gdy nasze przywiązanie do ciała kończy się. Przywiązanie się kończy, ale nie jest to jednoznaczne ze śmiercią fizycznego ciała. I z tego powodu wieniec z czaszek lub męskich zazwyczaj głów oraz spódnica z rąk są "trofeami" noszonymi przez Kali i symbolizują one wyzwolenie dzieci Matki Kali od przywiązania do ograniczonej formy cielesnej. 



Demon Raktabidźi…
Jest tym, dla którego każda kropla krwi jest jak ziarno… Każda kropla krwi przelanej z nienawiści, żądzy czy pożądania, przelanej albo podstępnie albo w otwartej walce… Demon kłamstw oddzielenia, żądzy, pożądania, nienawiści…, który oddzielił się od ŚWIADOMOŚCI bycia połączonym i Prawdy, który potrafi sam dzielić się w nieskończoność i tworzyć swoje kolejne wersje i duplikaty



W jaki sposób Kali “zabiła” demona? To był proces ANIHILACJI. Anihilacja to nie do końca jest taki proces, jak wyjaśnia to ktoś w Wikipedii: «proces fizyczny, w którym cząstki elementarne i odpowiadające im antycząstki, zderzając się ze sobą ulegając unicestwieniu». Ponieważ nie jest to jednak całkowite unicestwienie, bo anihilacja występuje wtedy, gdy cząstka i antycząstka przy spotkaniu zamieniają się w fotony – energię “światła”, które ma zakres widzialny i niewidzialny (elektromagnetyzm)… Inaczej można by powiedzieć, że w "czystą energię" bez zapisów. W kryształową esencję kosmicznej energii…

Do walki z Demonem Raktabija przystąpiła najpier Durga i zraniła go, ale krople krwi spadające na ziemię stworzyły niezliczone inne Raktabīja. Durga nie mogła z nimi wszystkimi walczyć. Walką nic by tu nie pomogła, ponieważ raniąc każdą kolejną cząstkę, każdy kolejny "duplikat" Raktabiji powodowałaby powstawanie kolejnych i kolejnych (jak reakcja łańcuchowa trwająca w nieskończoność). Być może ktoś pamięta, że przypominałam czasem o potrzebie zakończenia wszelkiej walki… Tak zrobiła Kali... Nie walczyła… W tym momencie, kiedy Durga stanęła bezradna wobec "armii" Raktabija, bogini stworzenia – Kali, po prostu “przeciągnęła swoim językiem po ziemi” i zaczęła zlizywać każdą kroplę krwi płynącą z ciała Raktabīja i jego "duplikatów". W ten sposób pochłonęła wszystkie wersje i duplikaty w swoich ustach. Dlatego Kali przedstawiana jest na większości wizerunków z “wywalonym” językiem. Ona nie była “krwiożerczą” istotą, lecz oczyszczającą z krwi płynącej z walki człowieka przeciw człowiekowi

Anihilacja Demona Raktabiji przez boginie Kali: 

http://www.exoticindia.com/madhuban/annihilation_of_raktabija_by_goddess_kali_dg16.jpg


Pogląd, że Kali jest boginią śmierci, seksu i przemocy jest po prostu jednym wielkim nieporozumieniem wynikającym z braku zrozumienia jej Istoty. Nigdzie, w żadnych dokumentach ani tradycyjnych pieśniach, nie ma śladu o Kali jako bogini śmierci, seksu czy przemocy. Kali jest boginią symbolizującą pełne oświecenie i wyzwolenie. Chociaż uzyskanie ich może wydawać się trudne.

Ktoś, z jakichś powodów epatował wizerunkiem okrutnej, straszliwej, krwiożerczej Kali, by ludzie bali się jej. Ale strach spowodował także zapomnienie…  Strach spowodował przekłamanie tego, co naprawdę symbolizuje Kali. Tu mam skojarzenie z postrzeganiem Jezusa wyłącznie jako pokrwawionego i Ukrzyżowanego a Chrystusem jako KRIST - “christ” nie od krzyża, lecz od kryształu! O "Świadomości Kryształowej" (czystej, przeźroczystej jak kryształ).

A to inny wizerunek bogini Kali:

i taki:

To “rodzynki” wśród wielości tych “strasznych” jej wersji.

(Podobnie jest z kalendarzem majańskim. Wewnątrz znajduje się głowa bogini wszelkiego stworzenia z “wywalonym” językiem. Ta, która pochłania… abyśmy mogli wydostać się ze świata iluzji. Bogini Tonantiuch (Tonansin), której głowa umieszczona jest w centrum, symbolizuje piąty świat tak samo jak "Galaktyczny motyl".)


“Wierzę, że wszyscy ludzie mają chwile natchnienia, kiedy dostrzegają prawdę. Te chwile zwykle zdarzają się, kiedy umysł jest wyciszony – wtedy dostrzegamy siłę życia za pośrednictwem swoich uczuć. Naturalne głosy w naszych głowach, które nazywamy myśleniem, natychmiast zniszczą całe to doświadczenie. Będą one próbowały się usprawiedliwić i zaprzeczać temu, co czujemy. Dlaczego? Ponieważ kiedy doświadczamy prawdy, wszystkie kłamstwa, w które wierzymy, nie mają szans na przetrwanie. Ludzie boją się prawdy i kiedy mówimy, że odczuwamy strach, przemawia przez nas kłamca. Dzieje się tak, ponieważ kłamstwa, które przemawiają tym głosem, nie mogą pokonać prawdy, a nie chcą zginąć.” – Miguel Luiz

Kali nie jest związana konkretnie z samym procesem umierania człowieka, choćby w taki sposób, jak na przykład hinduistyczny bóg Yama, który jest bogiem śmierciPrawdą jest, że zarówno Kali jak i Sziwa - mówi się, że "zamieszkują miejsca kremacji i ich wielbiciele często przybywają do tych miejsc jako do miejsc medytacji." Ale nie po to, by czcić śmierć, lecz by pokonać przekonanie (program ego) "ja-jestem-tylko ciałem". Jest to możliwe poprzez wzmocnienie świadomości, że ciało jest tymczasowym domem dla duszy. Shiva i Kali "zamieszkują" te miejsca, ponieważ nasze przywiązanie do ciała przyczynia się do rozwoju ego odcinającego nas od Źródła. W tych miejscach Shiva i Kali poprzez "medytację śmierci" dają ludziom możliwość wyzwolenia  się poprzez zrozumienie iluzji ego i uświadomienie sobie swojej prawdziwej natury. W ten sposób możemy poszerzyć swoją świadomość, przypomnieć sobie, kim jesteśmy i stać się wiecznym JESTEM, a nie istotą całkowicie utożsamioną wyłącznie z ciałem, ego i materią. 

Nie rozumiejąc historii Matki Kali łatwo jest źle zinterpretować jej ikonografię. Analogicznie można by twierdzić, że chrześcijaństwo jest religią śmierci, okrucieństwa, a nawet  kanibalizmu. Być może katolicyzm epatujący wizerunkiem Jezusa Ukrzyżowanego sprawił, że jego "nauki" zostały "przeinterpretowane". Ale Chrystus nie jest symbolem śmierci i okrucieństwa dlatego, że w kościołach i wszędzie, gdzie to tylko możliwe, wystawiane są wizerunki  konającego lub zmarłego, ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa z ranami i krwią sączącą się z tych ran, albo kanibalizmu, ponieważ wierzący praktykujący rytualnie piją "krew Jezusa" czy "jedzą jego ciało"... Oczywiście, że to nie jest właściwe rozumienie rytuału komunii - spożywania opłatka. Opłatek zamienił dawniej spożywany chleb, którym Chrystus dzielił się z innymi. Chleb to ciało Ziemi, które spożywamy… A ponieważ jesteśmy wszystkim, to także ciało Chrystusa, moje i Twoje... jest także ciałem Ziemi.

Dopatrywanie się seksualności w wizerunkach Matki Kali nie ma jakichkolwiek podstaw. Nie ma nic w opowieściach czy legendach hinduskich, co by wiązało  z seksualnością. W rzeczywistości jest dokładnie odwrotnie. Ona jest jedną z niewielu bogiń, dla której celibat jest naturalną praktyką wyrzeczenia choćby ego w imię wszechogarniającej miłości i świadomości ludzkiej natury przejawiającej się w harmonii i Jedni!


Pogląd, że Kali jest boginią śmierci, seksu i przemocy jest po prostu jednym wielkim nieporozumieniem wynikającym z braku zrozumienia jej Istoty. Nigdzie, w żadnych dokumentach ani tradycyjnych pieśniach nie ma śladu o Kali jako bogini śmierci, seksu czy przemocy. Kali jest boginią symbolizującą pełne oświecenie i wyzwolenie. 

Dlaczego Kali ma troje oczu? Ponieważ jest pełną Istotą. Ma ona ma troje oczu, ponieważ jej trzecie oko - Adźna - jest aktywne. Jest ono bramą prowadzącą do innych rzeczywistości i do przestrzeni wyższej świadomości. Steruje pracą pozostałych ćakr. Aktywizacja Adźny wiąże się z percepcją pozazmysłową. Otwarcie Adźńy znacząco poszerza świadomość.






Bogini Kālî jest Władczynią i Mocą Czasu, a to oznacza, iż odpowiada za wszelkie nadzmysłowe zjawiska w których czas zostaje złamany i pokonany, których występowanie tak absorbuje umysły najbardziej światłych uczonych aktualnej ludzkiej cywilizacji. Ograniczenie Czasem, Czasoprzestrzenią jest wielką niedogodnością współczesnej Epoki Kālî Yugi, acz sięganie ku Nieskończoności i próby przezwyciężenia ograniczeń Czasu będą znamieniem całej Epoki Kālî. (...) Święty Taniec Bogini Kālî to radosne święto Bogini, uradowanej, że świadomość kolejnego człowieka obudziła się duchowo i zrozumiała, że jest czymś więcej, niż tylko ciało i, że istniejąc niezależnie od ciała, pokonuje śmierć w zwycięskim zmaganiu i życiowym pojedynku

Boskie OkoDivya Dŗshti, widzi przebudzenie każdej indywidualnej duszy ludzkiej, przebudzenie pamięci każdego z poprzednich wcieleń, a także widzi ożywioną świadomość duszy przeczuwającej swoją przyszłość. Wielka świadomość Bogini Kālî przychodzi zatem u ludzi, którzy doświadczają Zwycięstwa nad Śmiercią, a Pani Kālî jest Boginią Zmartwychwstania Duszy i jej pasowania do klasy niebiańskich, nieśmiertelnych istot, z dotychczasowego świata śmiertelności i ciasnego inkarnowania w nieświadomości. (...) Bogini Kālî, Święta Matka całej ludzkości jest Wyzwolicielką Duszy z więzów materialności, ignorancji, tego, co Boskie i Odwieczne, Wyzwolicielką z kołowrotu narodzin i śmierci, Wyzwolicielką z marności i nędzy ludzkiej nieświadomej egzystencji." 





A na marginesie pragnę jeszcze dodać, że wyzwolenie i oświecenie nie są związane wyłącznie z poświęceniem - ofiarowaniem swojego życia w sensie całkowitego uśmiercenia ciała. To raczej kwestia zmiany świadomosci - poszerzania zakresu świadomości (coś jak zamiana wiedzy na mądrość). To jak doświadczenie śmierci i zmartwychwstania w tej samej formie cielesnej, ale jednak o całkiem innej świadomości… bez przywiązania do formy cielesnej, a jednak w pełnym jej uszanowaniu.

I mam taką intuicję, że w pradawnych czasach człowiek czuł szacunek do natury, a połączenie z żywiołami i naturą nie było żadną religią w sensie wierzeń i praktyk, lecz cechował to połączenie szacunek do wszystkiego… Drzewa i kwiaty, i kamienie, i rośliny, i ludzie, Ziemia i Słońce i niebo i gwiazdy – wszystko było “święte”, więc słowo to nawet nie było potrzebne. 


I jeszcze ciekawostka... Na wielu  wizerunkach przy Sziwie pojawiają się węże. O wężach już pisałam w kilku notkach:: WĘŻE I BÓSTWAJEDNA BOGINI W WIELU WCIELENIACH czyli boginie z Południowej Ameryki oraz JAJA WĘŻA, KROKODYLA I PAJĄKA - odkrywanie znaczeń symboli

Sziwa - jako symbol UMYSŁU i węże... 

CZYSTY UMYSŁ, NIEPORUSZONY:

z demonem ego - ja pod stopą (i z kobrą na szyi). 
I jak ego-ja ma się nie bać takiego Sziwy czy Kali? 
:-)
A to łagodniejsza wersja "Mamy Kali"? ;-)


Tu hinduska wersja Kali tańczącej z Sziwą:


KA - LI…
KA - Najwyższa Dusza
Li - Kosmiczny Porządek, Najwyższa Prawda, Naczynie...







Li - Naczynie… ma ono zazwyczaj kształt podobny do kobiecego tułowia o trzech nogach. Na tej stronie są znaki odpowiadające słowu LI http://en.wiktionary.org/wiki/鬲 
Pierwszy z nich przypomina mi głowę orła a może orlicy.


Drugi składa się z dwóch słów.



Trzeci już ma formę naczynia.



A czwarty ma kształt… podobny do postaci kobiecej z trzema nogami:



Ciekawe, doprawdy ciekawe.
"Kobieta" z trzecią nogą… Kobieta z laską lub wężem… I taki niesamowity wizerunek tańczącej Kali z… wężem znalazłam:




źródło zdjęcia: http://www.lotussculpture.com/42bm38.html

Lili, Lilia, Kwiat Lotosu… Lili-s, Lilith...

Sziwa...



źródło obrazka: http://blog.onlineprasad.com/lord-shiva-and-the-legend-of-bhasmasur/

---------------------------------------------------------


dodane 28.01.14
(namiar na tekst podał Mezamir)

dodane 6.02.2014
I POLECAM artykuł ze strony:
http://minos-minal-omfalos.blogspot.com/2010/07/mity-greckie-robert-graves-czesc-i.html
a w nim cyt.:
"cztery mity o stworzeniu świata* (Indie-Sumer/Babilonia-Izrael-Grecja), z którymi zgadzam się w zupełności, gdyż pokrywają się z wiedzą zaczerpniętą przeze mnie z licznych prac naukowych znanych mitologów świata. Wszystkie one -- do pewnego kluczowego punktu w historii -- oddawały cześć Bogini Matce".


https://www.youtube.com/watch?v=CMjGkjvvJ8c


POMOSTY: