W Dniu 5 maja miałam piękną wizję - medytacje w środku Słońca, którą opisałam na blogu Moje Sny, ale tutaj też przytoczę:
MEDYTACJA W CENTRUM SŁONCAZnalazłam się we wnętrzu Słońca. W samym centrum. Byłam bardzo skupiona, skoncentrowana, właściwie to... zogniskowana. Miałam połączenie z Łonem Galatyki - Słońcem, którego wnętrze, podobnie, jak naszego Słońca, jest ciemne. Nie wiedziałam, w którym Słońcu jestem, czy tym "naszym", czy Galaktycznym Łonie, ale czułam je jakby pulsowały naprzemiennie...
Czułam przepływającą przeze mnie energię o różnych częstotliwościach. Wokół mnie krążyła energia podobna do Wielkiej Trąby Powietrznej, która zbierała z Przestrzeni różne... "stare śmieci", wzorce myślowe, idee, przekonania i "nasiona"...
Czułam wielka obfitość Jej zawartości. Czułam, jak tę Trąbę tworzą cztery wiatry płynące z czterech kierunków, zawijające się i łączące spiralnie ze sobą w Trąbie. Zwężona - najcieńsza część Trąby powietrznej kończyła się we mnie. Czułam miłość, najpiękniejszą ze wszystkich "boskich" kreacji. To była ewidentnie żeńska, Pramatczyna energia. Czułam, jak to wszystko, co zbiera Trąba, transformuje się we mnie na najczystszą miłość wszechogarniającą. Czułam nieskończony przepływ miłości i światła, które nie miało blasku. Czułam to w sobie, stwarzałam w sobie i wokół siebie Przestrzeń połączenia z nieskończonym przepływem miłości. Promieniowała ze mnie energia, która na obrzeżach kuli, w której się znajdowałam, wybuchała blaskiem ognia. Ten ogień był ewidentnie męską energią, energią.
Natomiast 20 maja, W ciągu dnia (tak około godziny jedenaste-dwunastej) poczułam nagle nieodpartą potrzebę położenia się. Po prostu nagle poczułam, że muszę sie położyć. I tak zrobiłam. Zasnęłam i miałam piękny SEN O ŁAGODNYM PRZEBIEGUNOWANIU ZIEMI.
Przypomniałam sobie, że według majańskich przepowiedni,.Ziemia ma się zatrzymać - ruch obrotowy Ziemi wokół własnej osi ma zostać zatrzymany i wtedy zmienią się kierunki świata: wschodu i zachodu. Ale z mojego snu wynika coś całkiem innego.
Wydaję mi się, z tego, co zobaczyłam we śnie, że Ziemia wcale nie musi się zatrzymać, żeby uległy zmianie kierunki: :wschód-zachód i północ-południe. Że to zjawisko może wyglądać całkiem inaczej. Z mojego snu wynika także, że przebiegunowanie będzie zachodziło bardzo łagodnie i niemal niezauważalnie. W każdym razie najbardziej łagodnie, jak to tylko jest możliwe. Cały Kosmos o to zadba.
Na Ziemi mamy:
PÓŁNOC
WSCHÓD - ZACHÓD
Wydaję mi się, z tego, co zobaczyłam we śnie, że Ziemia wcale nie musi się zatrzymać, żeby uległy zmianie kierunki: :wschód-zachód i północ-południe. Że to zjawisko może wyglądać całkiem inaczej. Z mojego snu wynika także, że przebiegunowanie będzie zachodziło bardzo łagodnie i niemal niezauważalnie. W każdym razie najbardziej łagodnie, jak to tylko jest możliwe. Cały Kosmos o to zadba.
Na Ziemi mamy:
PÓŁNOC
WSCHÓD - ZACHÓD
POŁUDNIE
Będziemy mieli:
POŁUDNIE
WSCHÓD - ZACHÓD
PÓŁNOC
A tu mamy rysunek z przedstawieniem biegunów geograficznych i magnetycznych:
(ciekawe, że na tym rysunku, południowy biegun jest zaznaczony kolorem szarym, a nie czerwonym czyli inaczej niż zazwyczaj.)
Będziemy mieli:
POŁUDNIE
WSCHÓD - ZACHÓD
PÓŁNOC
A tu mamy rysunek z przedstawieniem biegunów geograficznych i magnetycznych:
___________________________________________________________________________
(ciekawe, że na tym rysunku, południowy biegun jest zaznaczony kolorem szarym, a nie czerwonym czyli inaczej niż zazwyczaj.)
Czy w takim razie południowy biegun magnetyczny Ziemi, który znajduje się na północy geograficznej, jest dodatni? Bo jeśli tak, to...
Gdy na wysokości równika na Słońcu pojawi się ujemne pole magnetyczne, to może ono zacząć przyciągnąć dodatni biegun Ziemi i ten zacznie się przesuwać... Czy to możliwe? Wtedy mój sen o przebiegunowaniu miałby sens.
A tu jeszcze ciekawostka, dodatkowo magnetyczne pole kwadropolarne - kwadrupolowe może może działać jak soczewka i zmieniać: skupiać lub rozpraszać wiązki światła...
A gdy połączy się kilka takich pól nasze Słonko i inne, to wtedy... WOW! Możemy jeszcze zobaczyć takie zjawiska, że nawet w najśmielszych podróżach wyobraźni byśmy tego nie zobaczyli. Cały kosmos może moglibyśmy "zobaczyć"...
Tu filmik o działaniu taki kwadropulowych magnesów...
http://www.public.ipj.gov.pl/lhc/?key=2,,15
A może wtedy zobaczymy dwa Słońca?
Inne obrazy dla kwadrupola:
A tak mniej więcej wygląda płaski - dwuwymiarowy obraz środka kwadrupola:
I krzyż z majańskiego glifu - majański znak Wenus:
To może ta transformacja Słońca rozpocznie się, kiedy Wenus "wejdzie" w pole tarczy Słońca ( w "tranzyt ze Słońcem)?
A gdy połączy się kilka takich pól nasze Słonko i inne, to wtedy... WOW! Możemy jeszcze zobaczyć takie zjawiska, że nawet w najśmielszych podróżach wyobraźni byśmy tego nie zobaczyli. Cały kosmos może moglibyśmy "zobaczyć"...
Tu filmik o działaniu taki kwadropulowych magnesów...
http://www.public.ipj.gov.pl/lhc/?key=2,,15
A może wtedy zobaczymy dwa Słońca?
Inne obrazy dla kwadrupola:
A tak mniej więcej wygląda płaski - dwuwymiarowy obraz środka kwadrupola:
I krzyż z majańskiego glifu - majański znak Wenus:
Wikipedia
z WIKIPEDII
źródło zdjęcia:
To może ta transformacja Słońca rozpocznie się, kiedy Wenus "wejdzie" w pole tarczy Słońca ( w "tranzyt ze Słońcem)?
Dotychczas magnetyczny biegun północny znajdował się w Kanadzie, w pobliżu Wysp Ellefa Ringnesa. Obecnie przemieszcza się na zachód, w kierunku Rosji. Mimo iż naukowcy od dawna wiedzą, że ulega on zmianom w czasie, obecna prędkość przesunięcia może być niepokojąca. Wszystko wskazuje na to, że zamiana biegunów może się dokonać szybciej niż się spodziewaliśmy. Jakie będą tego konsekwencje?
OdpowiedzUsuńhttp://odkrywcy.pl/kat,111406,title,Bieguny-Ziemi-zamienia-sie-miejscami,wid,13198655,wiadomosc.html?smg4sticaid=6e81e
Tak odnośnie wpisów o JAHW i sefir wrzuce linka abys zerkneła . Jakby co to koment można usunąć bo tu zuepełnie nie w temacie. http://nnka.wordpress.com/2012/05/27/madrosc-pochodzi-z-milosci/
OdpowiedzUsuńI zerknij tutaj http://nnka.wordpress.com/2012/05/26/szukajcie-a-znajdziecie/
Dziękuje, niech zostanie :-)
OdpowiedzUsuńZajrzę zaraz.
W niedzielny poranek (24.06) miałam piękna wizje związaną z czarnym słońcem i mam potrzebę podzielenia się tą wizją w związku z tą odszukaną dzis notką na ten temat :) Patrzyłam na wschodzące słońce, zamknełam na chwilę oczy i zobaczyłam tunel energetyczny mający początek we mnie a kończący się czarną okrągłą plamą, tunel wypełniony był energią w pięknych tęczowych kolorach, miałam poczucie, ze ten tunel to słońce otalające swój środek czyli czarną plamkę, która zawierała się dokładnie w centrum. Nagle czarna plamka zamieniła się w obraz innego świata, nie potrafię powiedzieć jak ten świat wyglądał ale plamka była czyms w rodzaju końca lunety i mogłam poruszając głową podglądać ten świat za pomocą tej tęczowej lunety, widzieć różne jego fragmenty w miejscu wcześniejszej czarnej plamki.. Obraz w okręgu był bardzo wyrazisty, przypominał też trochę lustro. NIESAMOWITE, tymbardziej, ze ta wizja była dla mnie czyms bardzo, bardzo znajomym, jakbym to znała od bardzo dawna, jakbym zobaczyła to ponownie.. Do tej pory te wszystkie informacje o czarnym słońcu traktowałam bardzo metaforycznie ale teraz już rozumiem istotę tego, to jakby wszechswiat zawierający się we wszechswiecie do którego dostęp mamy docierając do samego centrum tego "naszego" znanego wszechswiata, piekny fraktal.. :)
OdpowiedzUsuńOch, witaj kochana Damo, dopiero dziś przeczytałam Twój komentarz tutaj. Piękna ta Twoja wizja, oj piękna. Cieszę się, że możemy doświadczać takiego przypomnienia. Ja tak podróżowałam często w snach. W każdym świecie znajdowałam taką czarną plamkę - dziurkę i przez nią "tunelowałam" do następnego świata... Ale te w słońcach przenoszą z jednego Układu Słonecznego do drugiego, a ta w centrum Galaktyki jeszcze dalej...
OdpowiedzUsuńSerdecznie Cię pozdrawiam i pięknych podróży życzę.