SCALANIE...

21.06.2014

Miewam ostatnio ciekawe odczucia.

Na przykład, wstałam dziś rano, było spore zachmurzenie, niebo całe zasłonięte szarymi chmurami. Wypuściłam psy na dwór.

Po sniadaniu położyłam się jeszcze, by... pobyć ze sobą. Leżałam cała przykryta kołderką z koca. I nagle poczułam w ciele, że Słońce zaświeciło. Po chwili wstałam i rzeczywi≥ście, rozpogodziło się i świeciło Słońce. Zdałam sobie sprawę, ze to nie pierwszy raz się zdarzyło...

26.06.2014

Takie doświadczenia miałam i wnioski - rozpoznanie z nich wynikające zapisałam, a teraz jeszcze wspomnę...

…wiem, że są dusze, które potrzebują takich doświadczeń, które utrzymują istoty ludzkie w wewnętrznym konflikcie projektowanym „na zewnątrz”, na „innych”… i te dusze w ludzkich ciałach będą kontynuować walkę dobra i zła, ofiary i kata, światła i ciemności itp…itd…

Nadal będą obwiniać „innych” za różne sytuacje… nawet za swoje własne wybory, za brak własnej konsekwencji… bo są tego nieświadomi i wciąż przerzucają odpowiedzialność za „siebie” na „innych”.

I wiem, że te decyzje podejmowaliśmy na poziomie WOLNYCH DUSZ…

Teraz mamy wybór: „transformacja” czy „stagnacja” i ciągłe „powtórki z rozrywki”?

Z pewnej perspektywy nawet to, co wybieramy też nie ma znaczenia… z perspektywy wieczności, Całości. :-)

Z perspektywy Całości i harmonijnego współistnienia:

…traktując mnie jako swojego wroga, traktujesz siebie jako wroga – nieświadomie.

Traktując Ciebie jako mojego wroga, traktowałabym siebie jako swojego wroga. Można grać w takie gry… wolna wola.

„Zróżnicowane”, nadal „oddzielone” cząstki Całości mają „różnie”…

Są tacy, którzy odrzucają tych, którzy byli im bliscy z jakichś powodów. I choć wcześniej twierdzili, że kochają, to potem czynią z tych „byłych bliskich” swoich wrogów. Dlaczego? Bo nadal chcą grać w te „stare” gry w „dobrych” i „złych”… siebie (jako „oddzielone” cząstki od Całości) zawsze uważając za „lepszych”, „wspanialszych” od „innych”…

Wybujałe Ego czyli ograniczenie indywidualnej tożsamości istoty ludzkiej do przekonań utrzymujących nas w oddzieleniu od Całości uniemożliwia „scalanie puzzli”, choćby nie wiem, jak „głębokie” bywały nasze wglądy i wizje. „Puzzle” wciąż się rozpadają… nie można ich poskładać…

Kiedy stajemy się wolni, wolni także od wolności :-), „indywidualna” wewnętrzna Przestrzeń obejmuje także te „oddzielone” cząstki Całości.

A wszystko i tak jest doskonałe…

Jest, jakie jest...

______

cytat z artykułu Nnki:

„Kryształ, kod, pamięć, infromacja, synowie boga, wybrańcy, władza nad człowiekiem, manipulacja umysłem, Atlantyda, rytuały…. Tetragrammaton i to całe gadanie „wysokorozwiniętych” . Wszystko jest energią… co zaprzecza naukom duchowym i zaawansowanej wiedzy. No cóż, nowe pokolenie Matrixa rośnie w posłuszeństwie Wyroczni Pana.”

Mój sen… W nocy 30.09., ale w tej chwili nie pamiętam z którego roku. Znalazłam w notatkach bez zapisu roku.

Dużo w nim bieli, jak biel kartki, białego ekranu komputera, biało-mlecznych ścian… i białego światła. Biel, biel, biel… wszędzie biel i białe wręcz oślepiające światło… Światło, tylko Światło… Czułam i „widziałam”, że tam były najważniejsze: czystość, precyzja, doskonałość i bezwględność… idealny porządek w całej tej przestrzeni… Widziałam też znaki i symbole gdzieniegdzie w nią wpisane… czarnym kolorem. Jak wykaligrafowane. Ale było tam bardzo mało tych znaków. Proporcjonalnie może jakieś „0, 00001″ procent w tej bieli. :-) No… jakby na białej kartce z bloku do rysowania był jeden maleńki napis – słowo składające się zaledwie z kilku literek…

Tam z wielką precyzją i bezwzględnością była realizowana jakaś idea. Po „mistrzowsku”. Była idea, która wymagała zniszczenia jakiejś istoty albo eksterminacji lub zabicia jakichś istot lub jakiegoś całego gatunku istot albo planet czy galaktyk, to była po prostu konsekwentnie realizowana; jak cięciem najostrzejszego diamentowego skalpela eliminowano to, co do „wykrojenia” świata zgodnego z ową ideą nie pasowało, co było zbędne, a co mogło by przeniknąć tę przestrzeń. Liczył się CEL, a nie DROGA. CEL, który „uświęcał środki”. Tam podstawę stanowiło przekonanie – idea, że przecież… „WSZYSTKO jest TYLKO ENERGIĄ i IDEĄ, którą należy realizować”.

Jeśli w tej przestrzeni pojawił się jakikolwiek inny kolor, natychmiast był wymazywany, „wywabiany”, niszczony. To była przestrzeń… chłodna, wręcz lodowata bez jakichkolwiek uczuć. Nawet cienia uczuć… Tam nawet żadnego cienia ani gry światło-cienia nie było. Tam było wyłącznie białe światło. Kojarzyło mi się to wszystko też z jakimś „architektem” siedzącym w białej przestrzeni przed ogromną białą kartką i kilkoma na niej umieszczonymi znaczkami… Skojarzyło mi się to także z przestrzenią – jakby miejscem we wszechświecie, które mogłabym nazwać „tronem” Umysłu… pewnej bardzo wyspecjalizowanej i „wysublimowanej” cząstki Umysłu. Ale ten „tron” był nawet nie tyle kryształowy, lecz diamentowy…

Umysł pozbawiony, odcięty od Świadomości…

Dla niektórych ludzi to Bóg… Pan…

I przypomniała mi się piosenka Marylin Monroe chyba pt. „Girls like dimonts”…

Hmm… cięte diamenty, sztuczne diamenty… Wolę naturalne kamienie… i kryształy.

I ból, który odczuwam… Jakby ktoś próbował mnie „przyciąć” do takiej formy, jaką chciałby mi „nadać”… Jakby chciał ze mnie „wyssać” Miłość i zablokować PRZEPŁYW w moim sercu. Przyjmuję to także z Miłością. Ale to niemożliwe, by komuś lub czemuś udało się to… I wiem, że nawet gdybym miała umrzeć, jest we mnie taka ufność w to, co się ze mną dzieje i w zmiany, jakie od kilku lat mają miejsce, że wszystko dzieje się w harmonii.

____________

I kilka dni temu znalazłam wiersz, który napisałam w wieku 16. lat:

widzę granat

ciemny

głęboki

daleki

bliskoszczęśliwy

widzę diamenty 

błyszczące

pałają 

ogniem

planety

gorące

widzę wszystko

oczyma

rękoma

ustami

wnętrzem i sobą

idę z wami

po nieszczęście

w miłość

po to, co

mnie czeka

kocham

to wszystko

co dotykam

kocham

człowieka

idę w granat

do gwiazd

w siebie

by zrozumieć

głębię uczuć

pomogą mi ludzie!

http://tonalinagual.blogspot.com/2014/04/scalanie-kilku-puzzli-w-jedno-ciao.html

http://tonalinagual.blogspot.com/2014/04/scalanie-czastek-swojej-tozsamosci.html

http://tonalinagual.blogspot.com/2013/05/odzyskiwanie-zagubionych-czesci-siebie.html

http://%20tonalinagual-sny.blogspot.com/2012/11/ukadanie-kosmicznych-puzzli.html